فضا برای یک برنامه ی کارشناسی در حوزه ی روانشناسی می باشد، طرح کاغذ دیواری به عنوان استعاره ای از دوگانگی انسان در نظر گرفته شود. دو چهره در مقابل یکدیگر قرار گرفته اند، اما هر دو شبیه به هم هستند بدین معنا که همه ی انسان ها، صرف نظر از تفاوت های ظاهری، در ذات خود شبیه به هم هستند. طرح کلی، با انتخاب متفکرانه رنگ ها و الگوی آن، به عنوان یادآوری ملایمی از ماهیت پیچیده و چند وجهی روانشناسی انسان عمل می کند. این فضایی است که به درون نگری دعوت می کند، کنجکاوی را تشویق می کند و درک عمیق تری از تجربه انسانی را القا می کند. پالت رنگ سبز و آبی در طرح دیوار و کف جهت ایجاد ریتم استفاده شده که باعث ایجاد آرامش و حس تعادل می شود. صندلی تک به رنگ قرمز بیانگر تضاد و تأکید بکار رفته است.